Η Δράμα είναι ελληνική πόλη, έδρα του ομώνυμου δήμου και πρωτεύουσα του ομώνυμου νομού της ανατολικής Μακεδονίας. Πρόκειται για πόλη με μακραίωνη ιστορία, καθώς η περιοχή της κατοικήθηκε ήδη από τους προϊστορικούς χρόνους. Η ετυμολογία της λέξης προέρχεται από το «Υδράμα»-«Δύραμα» λόγω της αφθονίας των νερών που αναβλύζουν στην περιοχή.
Ήδη από τους προϊστορικούς χρόνους, στην περιοχή Δράμας φαίνεται πως κατοικήθηκε ο οικισμός Αρκαδικού. Προς το τέλος των κλασικών ή στις αρχές της ελληνιστικών χρόνων (τέλη τετάρτου ή αρχές τρίτου αιώνα π.Χ.) στη θέση της Δράμας δημιουργήθηκε πολίχνη, οι κάτοικοι της οποίας καλλιεργούσαν την άμπελο και λάτρευαν τον θεό Διόνυσο, σε ιδιαίτερο ιερό.
Παλαιό Αρχοντικό.
Άγαλμα του Παύλου Μελά.
Στους ρωμαϊκούς χρόνους η πολίχνη αναφέρεται (από την Tabula Peutingeriana, VII), με την ονομασία Daravescos, ως ρωμαϊκός σταθμός μιας διακλάδωσης της Εγνατίας οδού, η οποία ξεκινούσε από τους Φιλίππους και, αφού περνούσε τον χείμαρρο της Αγίας Βαρβάρας και πιο πέρα τον Αγγίτη ποταμό, έφερνε στις Σέρρες και στη συνέχεια στην αρχαία Ηράκλεια Σιντική (σημ. Σιδηρόκαστρο Σερρών). Με την ίδρυση της ρωμαϊκής αποικίας των Φιλίππων (42 π.Χ.) ο Daravescos υπαγόταν διοικητικά σε αυτήν.[2]
Η πολίχνη παρέμεινε δραστήρια και κατά τους βυζαντινούς χρόνους. Καταλήφθηκε από τους Οθωμανούς το 1371 (ή το 1383). Το 1530 είχε 143 χριστιανικά και 96 μουσουλμανικά νοικοκυριά. Στην επανάσταση του 1821 οι Δραμινοί προσέφεραν τις υπηρεσίες τους στον εθνικό αγώνα, παρά τη δυσχερή θέση στην οποία βρίσκονταν, καθώς η Δράμα αποτελούσε στρατιωτικό κέντρο των Οθωμανών στη νότια Βαλκανική. Αξιομνημόνευτοι είναι ο γραμματικός του Δράμαλη Μανασής που έπαιξε διπλό ρόλο στη Μάχη των Δερβενακίων, η οικογένεια του Δήμου Νικολάου, ο οποίος πολέμησε σε πολλές μάχες, ο Μιχαήλ Δράμαλης, καθώς και ο οπλαρχηγός Δημήτριος Δράμαλης που πολέμησε στην Κρήτη. Σπουδαίος αγωνιστής του 1821, ήταν επίσης, ο υπαξιωματικός Νικόλαος Δράμαλης
⟶ Βικιπαίδεια (Τελευταία τροποποίηση 15:04, 21 Ιανουαρίου 2016)
Η Δράμα είναι ελληνική πόλη, έδρα του ομώνυμου δήμου και πρωτεύουσα του ομώνυμου νομού της ανατολικής Μακεδονίας. Πρόκειται για πόλη με μακραίωνη ιστορία, καθώς η περιοχή της κατοικήθηκε ήδη από τους προϊστορικούς χρόνους. Η ετυμολογία της λέξης προέρχεται από το «Υδράμα»-«Δύραμα» λόγω της αφθονίας των νερών που αναβλύζουν στην περιοχή.
Ήδη από τους προϊστορικούς χρόνους, στην περιοχή Δράμας φαίνεται πως κατοικήθηκε ο οικισμός Αρκαδικού. Προς το τέλος των κλασικών ή στις αρχές της ελληνιστικών χρόνων (τέλη τετάρτου ή αρχές τρίτου αιώνα π.Χ.) στη θέση της Δράμας δημιουργήθηκε πολίχνη, οι κάτοικοι της οποίας καλλιεργούσαν την άμπελο και λάτρευαν τον θεό Διόνυσο, σε ιδιαίτερο ιερό.
Παλαιό Αρχοντικό.
Άγαλμα του Παύλου Μελά.
Στους ρωμαϊκούς χρόνους η πολίχνη αναφέρεται (από την Tabula Peutingeriana, VII), με την ονομασία Daravescos, ως ρωμαϊκός σταθμός μιας διακλάδωσης της Εγνατίας οδού, η οποία ξεκινούσε από τους Φιλίππους και, αφού περνούσε τον χείμαρρο της Αγίας Βαρβάρας και πιο πέρα τον Αγγίτη ποταμό, έφερνε στις Σέρρες και στη συνέχεια στην αρχαία Ηράκλεια Σιντική (σημ. Σιδηρόκαστρο Σερρών). Με την ίδρυση της ρωμαϊκής αποικίας των Φιλίππων (42 π.Χ.) ο Daravescos υπαγόταν διοικητικά σε αυτήν.[2]
Η πολίχνη παρέμεινε δραστήρια και κατά τους βυζαντινούς χρόνους. Καταλήφθηκε από τους Οθωμανούς το 1371 (ή το 1383). Το 1530 είχε 143 χριστιανικά και 96 μουσουλμανικά νοικοκυριά. Στην επανάσταση του 1821 οι Δραμινοί προσέφεραν τις υπηρεσίες τους στον εθνικό αγώνα, παρά τη δυσχερή θέση στην οποία βρίσκονταν, καθώς η Δράμα αποτελούσε στρατιωτικό κέντρο των Οθωμανών στη νότια Βαλκανική. Αξιομνημόνευτοι είναι ο γραμματικός του Δράμαλη Μανασής που έπαιξε διπλό ρόλο στη Μάχη των Δερβενακίων, η οικογένεια του Δήμου Νικολάου, ο οποίος πολέμησε σε πολλές μάχες, ο Μιχαήλ Δράμαλης, καθώς και ο οπλαρχηγός Δημήτριος Δράμαλης που πολέμησε στην Κρήτη. Σπουδαίος αγωνιστής του 1821, ήταν επίσης, ο υπαξιωματικός Νικόλαος Δράμαλης
⟶ Βικιπαίδεια (Τελευταία τροποποίηση 15:04, 21 Ιανουαρίου 2016)
