Το Αννόβερο (στα γερμανικά: Hannover), στον ποταμό Λάϊνε (Leine), είναι η πρωτεύουσα του ομόσπονδου κράτους της Κάτω Σαξωνίας (Niedersachsen), Γερμανία. Το 2000, το Αννόβερο φιλοξένησε την EXPO 2000. Ο εκθεσιακός χώρος του Αννόβερου, χάρη στις πολυάριθμες επεκτάσεις του (ειδικά για την EXPO 2000) είναι ο μεγαλύτερος στον κόσμο.
Η πόλη ιδρύθηκε στους μεσαιωνικούς χρόνους (οι πρώτες ενδείξεις ύπαρξης αγοράς στο μέρος αυτό χρονολογούνται στο 950) στις όχθεις του ποταμού Λάϊνε. Αναφέρεται για πρώτη φορά σε εκκλησιαστικά χειρόγραφα του 1150. Η πόλη έλαβε τα δικαιώματα της το 1241. Τον 14ο αιώνα η πόλη πέρασε μια περίοδο οικονομικής άνθησης, οπότε και χτίστηκαν και το τείχος και οι παλαιότερες εκκλησίες της πόλης. Κατά τη διάρκεια του Τριακονταετούς πολέμου. Το 1636 ο δούκας του Calenberg αποφάσισε να μετακινήσει την κατοικία του στο Αννόβερο. Το δουκάτο του ήταν γνωστό κατόπιν ως δουκάτο του Αννόβερου (Οίκος Αννόβερου). Οι απόγονοί του θα γίνονταν αργότερα βασιλιάδες της Μεγάλης Βρετανίας (μετά από το 1800, βασιλιάς του Ηνωμένου Βασιλείου) ο πρώτος τους ήταν ο Γεώργιος Α', ο οποίος ανήλθε στο βρετανικό θρόνο στο 1714. Ο ίδιος και οι διάδοχοί του στον αγγλικό θρόνο μέχρι τη βασίλισσα Βικτώρια ήταν συγχρόνως και εκλέκτορες του Αννόβερου. Κατά τη διάρκεια του 17ου και 18ου αιώνα ήταν κέντρο των γραμμάτων και των τεχνών, με φιλοσόφους όπως ο Λάιμπνιτς και το μεγαλύτερο μέρος της παλιάς πόλης του Αννόβερου καταστράφηκε από τους βομβαρδισμούς των Συμμάχων. Από τα λίγα κτίρια που παρέμειναν είναι το νέο δημαρχείο (Neues Rathaus). Επίσης, η εκκλησιά Εγκίντιενκίρχε δεν αναστηλώθηκε, αλλά παρέμεινε μνημείο των νεκρών του πολέμου.
⟶ Wikipedia (Τελευταία τροποποίηση 19:13, 3 Οκτωβρίου 2015)
Το Αννόβερο (στα γερμανικά: Hannover), στον ποταμό Λάϊνε (Leine), είναι η πρωτεύουσα του ομόσπονδου κράτους της Κάτω Σαξωνίας (Niedersachsen), Γερμανία. Το 2000, το Αννόβερο φιλοξένησε την EXPO 2000. Ο εκθεσιακός χώρος του Αννόβερου, χάρη στις πολυάριθμες επεκτάσεις του (ειδικά για την EXPO 2000) είναι ο μεγαλύτερος στον κόσμο.
Η πόλη ιδρύθηκε στους μεσαιωνικούς χρόνους (οι πρώτες ενδείξεις ύπαρξης αγοράς στο μέρος αυτό χρονολογούνται στο 950) στις όχθεις του ποταμού Λάϊνε. Αναφέρεται για πρώτη φορά σε εκκλησιαστικά χειρόγραφα του 1150. Η πόλη έλαβε τα δικαιώματα της το 1241. Τον 14ο αιώνα η πόλη πέρασε μια περίοδο οικονομικής άνθησης, οπότε και χτίστηκαν και το τείχος και οι παλαιότερες εκκλησίες της πόλης. Κατά τη διάρκεια του Τριακονταετούς πολέμου. Το 1636 ο δούκας του Calenberg αποφάσισε να μετακινήσει την κατοικία του στο Αννόβερο. Το δουκάτο του ήταν γνωστό κατόπιν ως δουκάτο του Αννόβερου (Οίκος Αννόβερου). Οι απόγονοί του θα γίνονταν αργότερα βασιλιάδες της Μεγάλης Βρετανίας (μετά από το 1800, βασιλιάς του Ηνωμένου Βασιλείου) ο πρώτος τους ήταν ο Γεώργιος Α', ο οποίος ανήλθε στο βρετανικό θρόνο στο 1714. Ο ίδιος και οι διάδοχοί του στον αγγλικό θρόνο μέχρι τη βασίλισσα Βικτώρια ήταν συγχρόνως και εκλέκτορες του Αννόβερου. Κατά τη διάρκεια του 17ου και 18ου αιώνα ήταν κέντρο των γραμμάτων και των τεχνών, με φιλοσόφους όπως ο Λάιμπνιτς και το μεγαλύτερο μέρος της παλιάς πόλης του Αννόβερου καταστράφηκε από τους βομβαρδισμούς των Συμμάχων. Από τα λίγα κτίρια που παρέμειναν είναι το νέο δημαρχείο (Neues Rathaus). Επίσης, η εκκλησιά Εγκίντιενκίρχε δεν αναστηλώθηκε, αλλά παρέμεινε μνημείο των νεκρών του πολέμου.
⟶ Wikipedia (Τελευταία τροποποίηση 19:13, 3 Οκτωβρίου 2015)
