Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας (ΟΚΝΕ)
- Οργανισμός
- Νοέμβριος 1922
- 1943
- Πολιτικές νεολαίες, Ελληνικές
-
- Αποστόλου, Λευτέρης (1903-1981)
- Αρώνης, Παναγιώτης Γ. (1924-2015)
- Παπακωνσταντίνου, Θεοφύλακτος Φ. (1905-1991)
- Φαράκος, Γρηγόρης Κ. (1923-2007)
- Πανάγου, Γιώργος (Διογένης)
- Ναυπλιώτης, Μανώλης (1924-1994)
- Μπέικος, Γεωργούλας (1919-1975)
- Στάβερης, Ηλίας (1924-2010)
- Ραχιώτης, Χρήστος Δ. (1917-2010)
- Βουβαλέας, Γιώργος (1924-1947)
- Αλεξάνδρου, Γιάννης [Διαμαντής] (1914-1949)
- Τσακίρης, Κυριάκος (1915-1998)
- Καραγιώργης, Κώστας (1905-1954)
- Φλωράκης, Χαρίλαος (1914-2005)
- Βλαντάς, Δημήτρης (1908-1985)
- Καινούργιος, Χρήστος Δ. (1916-2000)
-
-
Η ΟΚΝΕ (Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας) ήταν η πρώτη οργάνωση νεολαίας του ΣΕΚΕ μετέπειτα ΚΚΕ.
Ιδρύθηκε τον Νοέμβριο του 1922, με την ολοκλήρωση του πρώτου της συνεδρίου, που έγινε στην Αθήνα και προέβλεπε τη συνένωση μικρότερων σοσιαλιστικών οργανώσεων νεολαίας σε μία πανελλαδική οργάνωση με ενιαία πολιτική και οργανωτική καθοδήγηση.[1]
Η οργάνωση ανέπτυξε έντονη δράση εναντίον της δικτατορίας Παγκάλου και αργότερα εναντίον της δικτατορίας Μεταξά, ενώ ανάμεσα στις σημαντικότερες πρωτοβουλίες της συγκαταλέγεται κατά τη διάρκεια της κατοχής η οργάνωση της φοιτητικής απεργίας της 17ης Νοεμβρίου 1941.[2]
Το 1943 η ΟΚΝΕ αυτοδιαλύθηκε, προκειμένου να δημιουργηθεί η ΕΠΟΝ για την οργάνωση του αγώνα της νεολαίας εναντίον των κατακτητών.
Η ΟΚΝΕ ανέδειξε μερικές από τις σημαντικότερες μορφές του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος, ανάμεσα στις οποίες η αγωνίστρια Ηλέκτρα Αποστόλου, που εκτελέστηκε από τους Γερμανούς, και ο Χρήστος Μαλτέζος, γραμματέας της οργάνωσης επί Μεταξά, που δολοφονήθηκε στις φυλακές της Κέρκυρας το 1938. Θεωρητικό όργανο της ΟΚΝΕ ήταν το περιοδικό Νεολαία.[3]
⟶ Wikipedia (Τελευταία τροποποίηση 23:05, 9 Ιανουαρίου 2017)
-
- Αγγλική Wikipedia (6/1/2016)
-
- Q3557784 ⟶ Πατήστε εδώ
-
- 144230315 (Corporate) ⟶ Homospondia Kommounistikōn Neolaiōn Helladas