Δαλκαβούκης, Βασίλης Κ. Αφηγήσεις για τη δεκαετία του 1940

1. Είδος οντότητας Έργο (αυτοτελές έργο)
2. Επιμελητής
   1. Δαλκαβούκης, Βασίλης Κ. (1967-)
   2. Πασχαλούδη, Ελένη
   3. Σκουλίδας, Ηλίας Γ (1967-)
   4. Τσέκου, Κατερίνα Θ.
3. Συγγραφέας προλόγου
   1. Marantzidēs, Nikos A. (1966-)
4. Μορφή έργου Bibliographic collective works
5. Ημερομηνία έργου 2012
6. Γλώσσα του έργου Ελληνική
7. Χρονολογική κάλυψη
   1. Since 1940 - After 1950
8. Θεματική κατηγορία
   1. Πολυθεματικές διαστάσεις
9. Αριθμός Βιβλιογραφίας
   1. W0050
10. Πληροφοριακά στοιχεία

    1. Σημείωση: Το έργο αυτό σχετίζεται με το Επιστημονικό Συνέδριο "Η Ελλάδα στη δεκαετία του ’40 : μια κριτική αποτίμηση : ιστοριογραφική συζήτηση, μεθοδολογικές προτάσεις, ερευνητικά πεδία" που συνδιοργανώθηκε από το το Δίκτυο για τη Μελέτη των Εμφύλιων Πολέμων. Το συνέδριο διεξήχθη στις 2 με 5 Ιουλίου 2009 στην Καβάλα.

    2. Περίληψη: Η διαδικασία της αφήγησης δομείται, όπως έχει δείξει ο Gerard Genette, στη βάση της θεμελιακής διάκρισης του "χρόνου της ιστορίας", της φυσικής δηλαδή διαδοχής των γεγονότων, και του "χρόνου της αφήγησης", που γίνεται αντιληπτός ως "η ακολουθία των γλωσσικών σημείων που αναπαριστά τα γεγονότα αυτά". Το κομβικό σημείο για την κατανόηση της αφήγησης ως διαδικασίας είναι η αποκρυπτογράφηση της έννοιας του "λόγου" (discourse). Ως "λόγος" δε νοείται απλώς η διατύπωση της ομιλίας, αλλά ταυτόχρονα και ένα "σώμα γνώσεων" και επιπλέον ένα "σύστημα στρατηγικών επικοινωνίας", με τις οποίες οι φορείς αυτής της ομιλίας ασκούν εξουσία. Στη βάση αυτή, όμως, ο "λόγος" χάνει την "αντικειμενικότητά" του, χάνει δηλαδή τη δυνατότητα να περιγράψει την πραγματικότητα αδιαμεσολάβητη, καθώς διατυπώνεται "υποκειμενικά" -όρος που εδώ θα πρέπει να εκληφθεί στην κυριολεξία του- ως ομιλία δηλαδή των κοινωνικών υποκειμένων που τον εκφέρουν.
       
       Η ιστοριογραφία ως επιστημονική δραστηριότητα δεν μπορεί να εξαιρεθεί από τη διαδικασία της αφήγησης. Κι αυτό δεν αφορά μόνο τη συγγραφή ως αναπαραστατική διαδικασία του παρελθόντος· αφορά πρωτίστως τη συγκρότηση των πηγών ως "λόγων". Είτε πρόκειται για έντυπο αρχειακό υλικό διπλωματικών ή άλλων κρατικών υπηρεσιών, είτε για υλικό που προέρχεται από άλλους επίσημους κοινωνικούς φορείς (π.χ. πολιτικά κόμματα, εφημερίδες κ.λπ.), είτε ακόμη για υλικό προφορικό ή, τέλος, για την υλική συγκρότηση του ίδιου του κοινωνικού χώρου (π.χ. τα μνημεία), το υλικό αυτό συγκροτείται ως αφήγηση μέσω των "λόγων" που διατυπώνουν τα κοινωνικά υποκείμενα. Η ιστοριογραφική αφήγηση, επομένως, είναι δέσμια μιας σειράς διαμεσολαβήσεων που προέρχονται αφενός από το ίδιο το "εμπειρικό της υλικό", αφετέρου από την οπτική γωνία θέασης του ιστορικού.

       ⟶ Biblionet
11. Πηγή καταλογογράφησης Original: AltSol Company. - Rules: RDA