Η Μάχη της Φλώρινας, του Φεβρουαρίου του 1949, υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες και σημαντικότερες μάχες που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια του εμφυλίου. Αφορούσε την επίθεση ισχυρών δυνάμεων του ΔΣΕ για την κατάληψη της πόλης, την καταστροφή των ισχυρών κυβερνητικών δυνάμεων που την υπερασπίζονταν, την απόκτηση σημαντικών για την επιβίωση του ΔΣΕ λαφύρων και την στρατολόγηση νέων μαχητών στις τάξεις του. Την πόλη υπερασπίζονταν δυνάμεις της ΙΙ Μεραρχίας και της 3ης Ορεινής Ταξιαρχίας του Εθνικού Στρατού καθώς και τοπικές δυνάμεις ΜΑΥ και ΤΕΑ, με τη συνολική δύναμη των στρατιωτικών δυνάμεων να κυμαίνεται μεταξύ των 9.000 και των 11.000 αντρών. Ο ΔΣΕ επιτέθηκε στην Φλώρινα με δύναμη 7.000 περίπου μαχητών, που προέρχονταν κυρίως από την Χ και ΧΙ Μεραρχία του. Η επίθεση εκδηλώθηκε το βράδυ της 11ης προς 12ης Φεβρουαρίου του 1949 και έληξε με την αποχώρηση των δυνάμεων του ΔΣΕ την 15η Φεβρουαρίου μετά την αποτυχία τους να καταλάβουν σημαντικά στρατιωτικά οχυρά της πόλης. Οι απώλειες για τον ΔΣΕ ήταν πάρα πολύ μεγάλες καθώς σύμφωνα με τις κυβερνητικές δυνάμεις οι νεκροί μαχητές του ΔΣΕ έφτασαν τους 702 ενώ είχαν συλληφθεί ή παραδοθεί άλλοι 350 μαχητές, με το σύνολο των απωλειών του ΔΣΕ να πλησιάζει το 16% των διαθέσιμων δυνάμεων του. Η Μάχη της Φλώρινας ήταν ουσιαστικά η τελευταία μεγάλη επιθετική κίνηση των δυνάμεων του ΔΣΕ.
Η Μάχη της Φλώρινας, του Φεβρουαρίου του 1949, υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες και σημαντικότερες μάχες που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια του εμφυλίου. Αφορούσε την επίθεση ισχυρών δυνάμεων του ΔΣΕ για την κατάληψη της πόλης, την καταστροφή των ισχυρών κυβερνητικών δυνάμεων που την υπερασπίζονταν, την απόκτηση σημαντικών για την επιβίωση του ΔΣΕ λαφύρων και την στρατολόγηση νέων μαχητών στις τάξεις του. Την πόλη υπερασπίζονταν δυνάμεις της ΙΙ Μεραρχίας και της 3ης Ορεινής Ταξιαρχίας του Εθνικού Στρατού καθώς και τοπικές δυνάμεις ΜΑΥ και ΤΕΑ, με τη συνολική δύναμη των στρατιωτικών δυνάμεων να κυμαίνεται μεταξύ των 9.000 και των 11.000 αντρών. Ο ΔΣΕ επιτέθηκε στην Φλώρινα με δύναμη 7.000 περίπου μαχητών, που προέρχονταν κυρίως από την Χ και ΧΙ Μεραρχία του. Η επίθεση εκδηλώθηκε το βράδυ της 11ης προς 12ης Φεβρουαρίου του 1949 και έληξε με την αποχώρηση των δυνάμεων του ΔΣΕ την 15η Φεβρουαρίου μετά την αποτυχία τους να καταλάβουν σημαντικά στρατιωτικά οχυρά της πόλης. Οι απώλειες για τον ΔΣΕ ήταν πάρα πολύ μεγάλες καθώς σύμφωνα με τις κυβερνητικές δυνάμεις οι νεκροί μαχητές του ΔΣΕ έφτασαν τους 702 ενώ είχαν συλληφθεί ή παραδοθεί άλλοι 350 μαχητές, με το σύνολο των απωλειών του ΔΣΕ να πλησιάζει το 16% των διαθέσιμων δυνάμεων του. Η Μάχη της Φλώρινας ήταν ουσιαστικά η τελευταία μεγάλη επιθετική κίνηση των δυνάμεων του ΔΣΕ.
