Λαϊκόν κόμμα

  1. Οργανισμός
  2. 1913
  3. 1958
  4. Political parties, Greek
  5. Φορείς υποστήριξης Εθνικοφροσύνης
    1. Ελληνικός Συναγερμός
    1. Ένωσις Λαϊκών Κομμάτων (ΕΛΚ) (Συνασπισμός πολιτικών κομμάτων)
    2. Ηνωμένη Παράταξις Εθνικοφρόνων (ΗΠΕ) (Συνασπισμός πολιτικών κομμάτων)
    1. Γονατάς, Στυλιανός Ε. (1876-1966)
    2. Καραμανλής, Κωνσταντίνος Γ. (1907-1998)
    3. Μάξιμος, Δημήτριος (1873-1955)
    4. Μαρκεζίνης, Σπυρίδων Β. (1909-2000)
    5. Ράλλης, Ιωάννης (1878-1946)
    6. Τσαλδάρης, Κωνσταντίνος (1884-1970)
    7. Ράλλης, Γεώργιος Ι. (1918-2006)
    8. Δραγούμης, Φίλιππος Σ. (1890-1980)
    9. Κύρκος, Μιχάλης (1893-1967)
    10. Στεφανόπουλος, Στέφανος Χ. (1898-1982)
    1. Τσαλδάρης, Κωνσταντίνος (1884-1970)
    1. Το Λαϊκό Κόμμα υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα κόμματα του Μεσοπολέμου και των πρώτων μεταπολεμικών χρόνων. Ιδρύθηκε στις αρχές του 1913, από τον πολιτευτή της Πάτρας Δημήτριο Γούναρη διαδεχόμενο το Κόμμα των Εθνικοφρόνων του Αλεξάνδρου Κουμουνδούρου. Στο νεοπαγές κόμμα συμμετείχαν αρχικά νέοι πολιτικοί του Θεοτοκικού κόμματος, το οποίο τελικά και απορρόφησε, μετά το θάνατο του αρχηγού του Γεωργίου Θεοτόκη.

      Μετά την απελευθέρωση το 1944, το κόμμα επαναδραστηριοποιήθηκε υπό συλλογική ηγεσία, μέχρι που αρχηγός του ορίσθηκε ο ανιψιός του Παναγή Τσαλδάρη, Κωνσταντίνος Τσαλδάρης. Στις εκλογές που ακολούθησαν παρέμεινε η πρώτη δύναμη στο χώρο της Δεξιάς. Αποκορύφωμα ήταν οι εκλογές του 1946, στις οποίες υπερίσχυσε έναντι του ασθενικού Κέντρου και των καταλοίπων του μεταξικού καθεστώτος, εκλογές όπου απείχαν οι κομμουνιστές. Παρά τη νίκη του όμως, ο Κωνσταντίνος Τσαλδάρης αναγκάστηκε υπό την έντονη πίεση των Αμερικανών, να στηρίξει κυβέρνηση συνασπισμού, με πρωθυπουργό τον παλαιό βενιζελικό πολιτικό και αρχηγό του κόμματος των Φιλελευθέρων, Θεμιστοκλή Σοφούλη. Στο δημοψήφισμα για τη μορφή του πολιτεύματος που έγινε τον ίδιο χρόνο, στήριξε ανεπιφύλακτα την επιστροφή του βασιλιά Γεωργίου Β΄.

      Στις εκλογές του 1950 παρέμεινε πρώτη δύναμη στο χώρο της Δεξιάς, αν και τα κόμματα του Κέντρου μπόρεσαν να αποκτήσουν την πλειοψηφία στη Βουλή. Στις εκλογές του 1951 όμως, το κόμμα σαρώθηκε από τον Ελληνικό Συναγερμό του Αλέξανδρου Παπάγου, τη νέα δύναμη στη Δεξιά, η δε πλειοψηφία των στελεχών του προσχώρησε άμεσα σ’ αυτόν. Ο Κωνσταντίνος Τσαλδάρης συνέχισε να ηγείται του συνεχώς συρρικνούμενου κόμματός του, το οποίο πλέον εξέλεγε ελάχιστο αριθμό βουλευτών. Το 1956, το Λαϊκό Κόμμα συμμετείχε από κοινού με τα κόμματα του Κέντρου και της Αριστεράς, στο συνασπισμό υπό τον τίτλο "Δημοκρατική Ένωση", συγκροτώντας κατ' αυτόν τον τρόπο ένα είδος "Λαϊκού Μετώπου", κερδίζοντας 3 έδρες στη Βουλή. Το 1958, το Λαϊκό Κόμμα επιχείρησε να ανακτήσει ορισμένα από τα παλαιά στελέχη του, συγκεντρώνοντάς τα σε έναν εκλογικό συνασπισμό υπό την επωνυμία "Ένωσις Λαϊκού Κόμματος", και έλαβε στις εκλογές της 11ης Μαΐου 4 έδρες, οι 2 από τις οποίες περιήλθαν στο κόμμα. Από το 1961 δεν μετέχει πλέον σε εκλογές.

      Wikipedia (Τελευταία τροποποίηση 11:47, 21 Μαρτίου 2016)
    1. 681990 ⟶ Λαϊκό Κόμμα
    1. Q782419 ⟶ Πατήστε εδώ
    1. 136274870 (Corporate) ⟶ Laikon Komma
  6. Original: AltSol Company. - Rules: RDA